आलं आभाळ भरुनं
संगे पावसाच्या धारा
झाडांनाही नाचवीतो
सोसाट्याचा गार वारा
वाटं पहात होते जीव
तापलेल्या उन्हाळ्यातं
पावसांच्या सरींनी त्या
मनं गेले चिंब होतं
गावे आनंदाचे गाणे
नाच थोडा पावसातं
झेलू थेंब पावसाचे
जीभं ओठं पापण्यातं
नाते असे पावसाचे
मनोमनी उल्हासीतं
लता तरु भिजलेल्या
थेंब चमके पानातं
माया जशी आभाळाची
धरणीला ओली भेटं
सुखावली धरा आता
निसर्गाची गळाभेटं
- सोमनाथ पुरी
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा